Showing posts with label Herinneringen. Show all posts
Showing posts with label Herinneringen. Show all posts

Wednesday, 25 April 2012

My heritage of growing up overseas: Close encouters of a tropical kind


I actually have a very funny memory of a watermelon. I must have been about 13 years old. We had travelled all day from Beitbridge in the South of Matabeleland, Zimbabwe to our home at that time in Bulawayo. These were bumpy roads and we had bought a juicy, big, ripe watermelon along the way. We had probably bought it for a good price. It was a warm day and the idea of a succulent, juicy watermelon must have been very appealing at the time. Why we did not dig into it straight away remains an unanswered question in my mind.

Image by Fedegrafo Morgue File
When I talk about we, I mean my parents, my brothers and my little sister of 5 years old. We had travelled that day in a land cruiser owned by the NGO (non-governmental organisation) that my father worked for at the time. This land cruiser had taken us along nice, well maintained, tarmac roads but also along bumpy, unpredictable bush roads. Now the watermelon had made this journey along with us too.

On arrival at home all the kids had to join in carrying the luggage into the house, making sure the land cruiser was emptied of all our belongings and returned into its original state. Not sure if that was possible, but anyway. Seeing as we had been away for more than a week there was always a pile of letters awaiting our homecoming. These were put on the kitchen table together with our precious watermelon. Tired from the journey we left our friend the watermelon and the mail on the table for the night.

We were rudely awakened that night. There was the sound of a serious explosion. The stillness of the African night was abruptly interrupted by an enormous amount of noise. The noise was from an unknown source, it was unexpected, unpredicted, and maybe unwelcome. It ended in some kind of “splat!”

Arriving at the scene of the crime, we saw the devastation, we saw the mess. From the ceiling to the floor the ruins were visible. The mail was ruined, sploshed, sticky and gooey. The chairs, the walls, everything was marked by this extreme explosion: the UFO, unidentified flying object. After wiping the sleep out of our eyes, we recognized the remains of our juicy watermelon, glued all over the kitchen. Seeds and juice were everywhere. That what should have brought us pure joy, life, juice, excitement, ecstasy and refreshment, had now become another task, chore, a dirty sticky mess, a disappointment, a disgust and lots of sweat.

Wednesday, 17 August 2011

The palettes of the global nomad, all about food

Fried flying ants: photo thanks to L.Lagore
As I wrote in the post Global nomads on the move recently 3 films have be made called: Move, Eat, and Learn. Today my topic will be on eating. Global nomads have taste buds that are used to the tastes of the world. There are so many different dishes, so many different tastes, and so many different foods. Just to discover them all is an adventure. The short film at the end captures this adventure well. Tastes and smells bring back memories of my childhood in Africa.

Words I associate with the word "EAT":
  • Enjoy
  • Appetite
  • Tasty
One of my favourite desserts is pavlova, a meringue based dessert named after the Russian ballet dancer Anna Pavlova. I first ate this dessert in Zimbabwe probably at a potluck meal. A potluck meal is meal where everyone just brings something along to share with all. It is so much fun, a great surprise what will be on the menu, and a good way of tasting different dishes. Originally the pavlova is from New Zealand or Australia. I found a recipe for you. You can decorate it with the fruit of choice. By the way potluck meals are great in international communities because everyone can share their home country food.

The blog Persimmons and Chesnuts is written by an adult third culture kid who lived Japan as a child. The writer has developed a passionate love affair with food and especially Asian food. The blog has a post called The palettes of TCKs: chicken wings, it is worth reading. There are more recipes on the blog.

Once I was in Indonesia and I had the privilege of tasting klappertaart, an Indonesian-Dutch dessert, delicious! I wrote a post on eten in het buitenland (a Dutch post on food overseas) before. One of the strangest things I ever ate were fried flying ants, they are really crunchy! Here's the recipe. I found  somebody else who ate them too and wrote a post on eating flying ants. I must admit that I recently refused to eat fried scorpions (China), the thought of eating a scorpion was just too terrible. There was no way it was going to find it's way down my gut!

My roots are Dutch and seeing as I live in the Netherlands I suppose I must make mention of Dutch food. Well on the blog Clogs and Tulips you can find more information on stroopwafels, boerenkool, patat and other foods. What are your eating adventures? Have you eaten strange foods? Do you have "food" memories? Please share them with us.

 Click here for the film EAT. Enjoy!

Monday, 25 July 2011

Tropische bloemen en verhaaltjes

Wat is het leuk om je zelfgemaakte kindertekeningen te bekijken. De afgelopen dagen was ik vrij en toen ben ik in het archief gedoken. Wat ik niet wist is dat ik als kind al vaak bloemen tekende. Ik hou nog steeds van bloemen en het leuke is tropische bloemen bij mij een streepje voor hebben. Daar kan ik zo ontzettend van genieten. Ik ben pas verwend door iemand met een bos flame lilies, ze staan nu te stralend naar mij te lachen op deze tafel waar ik aan schrijf. Er zitten ook grote lelies in de bos, dus de kamer is gevuld een sterke zoete geur.

Mijn moeder kon vroeger altijd goed verhaaltjes vertellen. Als wij het over de broodplank hadden, dan zei ze "ja daar heb ik nog een verhaaltje over: die hebben wij gekregen met ons trouwen van Henk en Ingrid en die broodplank die hebben wij in Zambia gebruikt. Daarna is die meeverhuisd naar Malawi..." en zo ging het verhaaltje door. Voor mij zitten er verhaaltjes vast aan de bloemen die ik zie. De flame lily (Glorisa Superba) is de nationale bloem van Zimbabwe, het is daar een beschermde plant. De flame lily was ook de bloem van Townsend High School, mijn middelbare school in Bulawayo, Zimbabwe (hier is een foto van de oude school bus te zien met de bloem er op). Als ik deze bloem zie dan komen er allerlie herinneringen naar boven! Deze foto heb ik genomen in het Keukenhof in Lisse, Nederland.

Flame lily: Gloriosa Superba
De frangipani (plumeria) de bloem die ook als mijn profiel foto heb doet mij denken aan de tuin rondom ons huis in Blantyre, Malawi. Er stonden meerdere frangipani bomen langs het huis en daar klom ik in samen met mijn broers. Ik weet nog wel dat als de kleine takjes afbraken en dan een plakkerige, witte melk uit de boom sijpelde, dat wilde je liever niet op je kleren krijgen. De frangipani heb je in verschillende kleuren. De frangipani boom is de nationale boom van Laos. Bij ons in de tuin stond de boom die witte bloemen met geel in het midden van de bloem. Deze foto heb ik gemaakt van een frangipani bloem die ik in Indonesiƫ tegen kwam en ook daar kwamen mijn herinneringen van Afrika weer naar boven. Deze bloem tekende ik vaak in mijn tienertijd.

Frangipani (Plumeria)
Ook de bougainvillea kwamen wij overal in Malawi en Zimbabwe tegen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik deze foto heb genomen in de tuin van mijn schoonzus hier in Nederland.

Bougainvillea
Nu even naar bloemen die in Nederland groeien, alleen daar weet ik niet altijd de namen van, dat is nou ook een beetje een handicap als je in het buitenland opgegroeid bent. De namen van tropische bloemen weet ik beter dan van de lokale Nederlandse bloemen. Boterbloemen, magrieten, madeliefjes die ken ik gelukkig wel.

Maar wat zijn dit? foto genomen deze week regio Groningen.


Vandaag kwam ik een veld wilde bloemen tegen. Dit zijn dus de wilde bloemen van Nederland. Toch zijn ze ook mooi. Eigenlijk ben ik zelf een beetje een tropische plant die geimpoteerd is uit Afrika en zo gaat het verhaal weer verder....

Sunday, 17 July 2011

Herinnering aan Holland

Memory is a complicated thing, a relative to truth, but not its twin.  ~Barbara Kingsolver, Animal Dreams  

Wikipedia "Een herinnering, is een ervaring uit het verleden die in het geheugen is opgeslagen, en die men zich voor de geest kan roepen."

Als je in het buitenland woont dan lijken de herinneringen aan Nederland sterker te worden. Het gezellig bij de kachel zitten als het buiten guur weer is. De eerste Hollandse nieuwe van het seizoen verorberen. De kleurrijke bollenvelden in het voorjaar. De sterke geur van de hyacinten die je neusharen prikkeld. In je herinnering lijkt het allemaal mooier dan het was. Je vergeet de onenigheid tijdens het vieren van een verjaardag. Nu denk je alleen maar aan het feit dat je niet aanwezig kunt zijn op die verjaardag. Je denkt aan de verse Oranjekoek en het water loopt al in je mond. Soms kan een bepaalde geur of een plaatje opeens een golf van heimwee opwekken.

Ken je het gedicht van Hendrik Marsman "Herinnering aan Holland" geschreven in 1936? Hendrik Marsman reisde veel en woonde veelal in het buitenland (Zwitserland, maar vooral Frankrijk). Wil je meer over hem lezen? Na een verkiezing georganiseerd door Poetry International en de Wereldomroep in 1999 is het gedicht "Herinneringen" uitgeroepen tot het "Gedicht van de Eeuw". Ik moet eerlijk bekennen dat ik het gedicht niet kende. Hendrik Marsman heeft ook een gedicht Denkend aan Holland geschreven, over dat hij soms heimwee had.

Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
De lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Hendrik Marsman, 1936.

Bedankt voor het lezen van dit stukje. Bedankt voor je tijd. Meerdere mensen lezen deze blog vanuit het buitenland. Dat wardeer ik enorm. Ik wil jullie allemaal bedanken. Dit tegeltje in Delfts blauw kwam ik recent in Delft tegen. Dus bij deze.Ook zal ik nog een aantal fotos toevoegen om de herinneringen aan Nederland te voeden, ze zijn allemaal in Delft genomen. Een is in het Prinsenhof museum genomen. Vandaag kwam ik de blog tegen van Angelica. Binenkort gaat zij met haar gezin verhuizen naar het buitenland Zij heeft meerdere mooie fotos op haar blog van de dingen die zij aan Nederland gaat missen.

Wat zijn jullie herinneringen aan Nederland? Wat mis jij? Of wat zou je missen?