Gevangen tussen twee culturen

Mijn hart ligt in twee culturen.
Elk stuk van mijn hart, mist een ander stuk hart
Er blijft een leegte, als een mist, die me nergens brengt.
Ik ben een persoon, die graag vrede wilt.
maar ondertussen woed er een oorlog in mijn hart.

Ik doe alsof er niets is aan de hand,
zo lichtzinnig als het maar kan.
Maar in feite voel ik pijn,
in mijn lichaam en in mijn hart.
De pijn is zo sterk, dat het mijn leven bepaalt.

Ik voel me nergens bij
Het ene moment ben ik een Nederlander
Het andere moment ben ik een Marokkaan
Een gevoel die me weer nergens brengt.

Het gevoel wat ik probeer te ontwijken,
brengen mijn ouders het gevoel me weer aan,
zodat het gevoel niet meer weg kan gaan,
want ze leven in mijn hart.

Ik word nergens helemaal geaccepteerd
In Marokko ben ik een toerist
en in Nederland ben ik een buitenlander.
Dat maakt me zo depressief,
want ik ben ook maar een mens die leeft.

Ik ben op zoek naar geluk,
een geluk die me doet leven,
zodat ik me niet meer kan vergeten,
dat ik ook mezelf kan zijn....

Technika

Ik heb hierover een tip gekregen van mijn zwager, die heeft het hier gevonden: Marokko forum. Ik vind dat dit helemaal past in het onderwerp van deze blog, vandaar dat ik hoop dat Technika geen bezwaar heeft dat ik het hier ook plaats. Bij voorbaat dank.